Przygotowanie instalacji wodnej do pompy monoblok to kluczowy etap, który wpływa na wydajność i bezawaryjną pracę całego systemu grzewczego. Pompa monoblok oferuje dwojaki sposób podłączenia do instalacji grzewczej, wykorzystując do tego wodę lub glikol z wymiennikiem ciepła. Ostatnim krzykiem mody jest zastosowanie kompaktowego rozwiązania połączenia wymiennika z buforem, czyli bufora z wężownicą. Dlaczego zatem warto już na wczesnym etapie zwrócić szczególną uwagę na podłączenie pompy monoblok? Koniecznie przeczytaj!
Z tekstu dowiesz się:
- dlaczego warto montować pompę monoblok,
- jak przygotować instalację wodną do podłączenia pompy monoblok.
Montaż pompy monoblok – dlaczego warto go rozważyć?
Pompy ciepła monoblok to urządzenia, w których najważniejsze komponenty są zintegrowane w ramach jednego elementu, zamknięte w tej samej obudowie. Taka budowa sprawia, że czynnik chłodzący krąży w obrębie szczelnie zamkniętego układu wykonanego w fabryce.
Planując montaż pompy ciepła, warto dokładnie przemyśleć, który z wariantów podłączenia sprawdzi się najlepiej w danej sytuacji. Pompy ciepła typu monoblok, mogą być instalowane w:
- domach jednorodzinnych,
- budynkach komercyjnych,
- obiektach przemysłowych.
W domach jednorodzinnych są wykorzystywane głównie do ogrzewania płaszczyznowego, grzejnikowego oraz podgrzewania wody użytkowej. W obiektach przemysłowych pompy ciepła typu monoblok pozwalają ogrzać przestrzeń oraz przygotować wodę technologiczną wykorzystywaną w realizowanych procesach produkcyjnych.
Dużą zaletą pomp ciepła typu monoblok jest to, że mogą być wykorzystywane zarówno w nowych budynkach, jak i w modernizowanych obiektach. W zależności od tego, gdzie będą zainstalowane, dobierane są rozwiązania o określonych parametrach technicznych.
Decyzja o wyborze odpowiedniego modelu pompy ciepła jest inwestycją i decyzją wymagającą dużego zastanowienia. Zarówno monoblok, jak i pompy ciepła typu split, mają wiele zalet oraz ograniczeń. Z tego względu zawsze należy do tematu podejść w sposób indywidualny, uwzględniając specyficzne potrzeby obiektu, lokalizacji i instalacji, w jakiej urządzenie będzie pracowało. Pompę ciepła monoblok cechuje prosta i szybsza instalacja, a do montażu urządzenia nie potrzeba wiele powierzchni oraz czasu. Doświadczony instalator przykładowo marki Saunier Duval podłączy całą pompę wraz z wykonaniem wszystkich czynności współtowarzyszących uruchomieniu w kilka godzin.
Przygotowanie instalacji wodnej do podłączenia pompy monoblok
Najważniejszą czynnością, na którą należy zwrócić szczególną uwagę, jest dobór odpowiednich średnic rur dobiegowych, które zagwarantują odpowiedni przepływ w instalacji. Jeżeli dany model pompy ciepła ma wyjścia gwintowane o pewnym rozmiarze, nie oznacza to, że rury dobiegowe będą tego samego rozmiaru. Na końcowy rozmiar rury wpływa wiele czynników jak opory hydrauliczne, materiał wykonania, wymagany przepływ urządzenia, parametry pracy urządzenia – delta T. Doświadczeni instalatorzy mają już pewną praktykę i wiedzą, jaki rozmiar konkretnie wybrać na podstawie zrealizowanych inwestycji. Warto jednak zawsze uzgodnić i sprawdzić to z wytycznymi producenta oraz działem technicznym, aby wykluczyć wszelkie ryzyko kosztownej pomyłki. Prawidłowo dobrana rura dobiegowa od pompy monoblok daje już 75% sukcesu poprawnie działającego urządzenia.
Pozostałe 25% to czynności związane ze sposobem napełnienia (roztwór glikolu propylenowego lub woda), zastosowaniem wymiennika glikol-woda lub bufora z wężownicą oraz prawidłowe zaizolowanie instalacji.
Popularnym rozwiązaniem w cieplejszych rejonach Europy jest stosowanie wody grzewczej jako medium pomiędzy zewnętrzną jednostką pompy monoblok a wewnętrzna. Uzasadnieniem tego rozwiązania jest oczywiście odpowiednio wysoka temperatura zewnętrzna w ciągu całego roku, która uniemożliwia zamarzniecie wody w zimie. W przypadku naszego klimatu pojawiają się takie rozwiązania, lecz są one ryzykowne. Jako zabezpieczenie można stosować armaturę przeciwzamrożeniową jak zawory przecizamrożeniowe albo odpowiednie zewnętrzne urządzenia dogrzewające czynnik w razie spadku temperatury. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest zalanie całego układu glikolem propylenowym o odpowiednim stężeniu lub zalanie glikolem tylko obiegu pierwotnego do wymiennika ciepła. Kiedykolwiek gdzieś zimą wyjdziemy i pozostawimy pompę bez opieki, nie ma ryzyka, że taka pompa się wyłączy wskutek zamrożenia czynnika. Stosowanie glikolu propylenowego ma również lepsze zalety higieniczne dla instalacji. Zapewnia czystość instalacji (brak zarastania, dyfuzji tlenu, brak powstawania kamienia).
Dodatkiem uzupełniającym, który umożliwi, jak najefektywniejsze wykorzystanie pompy ciepła jest połączenie glikolowego obiegu pierwotnego poprzez bufor z wężownicą. Na rynku jest wielu producentów, którzy posiadają takie produkty. Aby dobrać odpowiedni bufor z właściwą powierzchnią wężownicy do pompy monoblok, należy przyjąć, iż powierzchnia wężownicy powinna być nie mniejsza, jak 0,25 m2 na kW mocy znamionowej pompy ciepła.
W przypadku gdy pompa monoblok ma również chłodzić w sezonie letnim, całość instalacji musi być zaizolowana paroszczelnie tak, aby w żadnym jej miejscu nie dochodziło do wykraplania wody z pary wodnej znajdującej się w powietrzu miejsca instalacji.